Wy, anime i wasze otoczenie

Drocell's lady~

Cóż...ludzie w moim otoczeniu reagują jak większość...W szkole koledzy zaintersowani tym, że mówię po japońsku, zaczęli się wypytywać, jak jest po japońsku "Nazywam się...", "Dzień dobry", "Do widzenia" ...trochę to upierdliwe, ale przynajmniej znalazłam się w centrum zainteresowania...Nawet nauczycielka chciała, bym ją nauczyła podstawowych zwrotów, by zaszpanować koleżankom. Nazwali mnie japońcem i stwierdzili, że nadaję się na japonkę, bo podobna jestem...z której strony, to ja nie wiem xDD W domu już się przyzwyczaili, że jak wychodzę, zawsze mówię "Ittekimasu", a jak wracam "Tadaima''. Nauczyłam mamę mówić "Itte rashai", by mogła mi odpowiedzieć, gdy wychodzę z domu xD

katsu

Z moją klasą było podobnie. Dowiedzieli się na angielskim to nauczycielka kazała mi policzyć do 10. Potem jak mi się nudziło to na ręce narysowałam sobie markerem jakieś znaczki japońskie. Już nie pamiętam jakie. Ale jak weszłam na stołówkę, zaczepiła mnie katechetką zaczęłam z nią rozmawiać i zapytała się mnie czy mogłabym zrobić lekcję o Japonii na religii. I gadała pół lekcji jak jakaś idiotka. Ale często się śmieją, że właśnie taki japoniec jak mamusia jestem (w sensie, że Dro). Jak zaczynam jeść to też mowie Itadakimasu, a jak wychodzę lub wraca mówie Ittekimasu a jak wraam tadaima.

Szamanka

Moje otoczenie nie ma problemu - w gimnazjum miałam kolegów otaku, a teraz nikogo to już nie obchodzi xD
A rodzina? Rodzina nigdy się nie czepiała ^^

hitokage

Erm... to moze ja tez wtrace?
Cale moje otoczenie zna moje zainteresowanie i nikt nigdy nie mial z tym problemu. Srednio co drugi znajomy czytal w zyciu chociaz jedna mange lub obejrzal jedno anime.
Mam swoje grono otaku, z ktorymi swirujemy (jak dzisiaj na przyklad, SebCielowanie w galerii), spiewamy i chodzimy po gieldzie w poszukiwaniu pluszakow z jakiejs serii (poki co, znalazlam jedynie wartego 3zl PIKACHU~~ desu) no i jest git, majonez UND pedobear.

Nija-chan

hmmm... A u mnie w domu to się do tego przyzwyczaili. Co do otoczenia to podobnie. Nawet kolega z klasy mnie zaskoczył. Miałam ze sobą mój kochany zeszycik w którym rysuję, on mi go zabrał zaczął oglądać moje rysunki i stwierdził że ładne. Potem jak coś rysowałam, to się obrócił w moją stronę (siedzi ławkę wcześniej) i to obserwował. A jak miałam ze sobą otaku to też mi je zabrał i zaczął czytać xD. Nawet moja najlepsza kumpela którą znam z 12lat jak nie dłużej i kiedyś stwierdziła, że pogodziła się z moimi zainteresowaniami tylko dlatego że tyle mnie zna. Pojechała zemną na tydzień wakacji do moich dziadków, nauczyłam ją kilka zwrotów i nawet zaczęła przed jedzeniem mówić: "Itadakimasu". Tak więc raczej wszyscy odbierają to pozytywnie.

Szamanka

heh, ja swoją przyjaciółkę nawróciłam na anime w prosty sposób - przez yaoi i horrory xD Co prawda nie świruje tak jak ja, ale ogląda chętnie ^^

(czy to offtop...? oO)