Pod złamanym liściem.

Honou~~

- Yaaaay nie umarłaś z nudów do tej pory? Mnie męczy już pierwszy dzień - mruczy cicho spoglądając na skupioną twarz Hokage - O! Zobacz jak szybko zleciało. Co dwie głowy to nie jedna no nie? - śmieje się jak dziecko.

Damage

-To mój obowiązek, więc narzekać nie mogę. Poza tym, w śród tych papierzysk mogą się kryć naprawdę ważne rzeczy. Ale gratuluję ci, nikt jeszcze tak długo ze mną przy papierach nie wytrzymał. Nawet Jin wymiękał ^^ *uśmiecha się ciepło*

Hijamate. · Gość

[Zrobi się z tego kryminalny dramat].

Hijamate wchodzi do gabinetu Hokage. Rozgląda się po czym siada na krześle.
- Wiele rzeczy widziałem w swoim życiu, ale tego jeszcze nie. Jak ona mogła dać się pokonać. To niemożliwe. Może to jakiś sen. I zaraz wszyscy się obudzimy... um. popadam w stany depresyjne..

Damage

-Nie została pokonana. Wykorzystała swoje siły, aby wam pomóc. Po części na tym polega praca medic-ninja. Napewno zdawała sobie sprawdę z niebezpieczeństwa, jakie jej groziło.

Hijamate. · Gość

- Oczywiście, że tak. Ale pierwsze, co powinna zrobić, to sprawdzić, czy sama jest bezpieczna. Co mi z tego, gdyby podczas leczenia któregoś została uderzona mieczem w plecy? Nic. Wtedy już nawet moje szybkie dotarcie tutaj by nie pomogło.

Damage

- Zachowała się jak przyjaciel... Powinieneś być jej wdzięczny, że dalej stąpasz po tej ziemi, a nie krytykować.

Hijamate. · Gość

- Nie zwalaj winy na mnie. To nie moja wina. Nie wyżywaj się na mnie tylko dlatego, że nie możesz nic zrobić. Było trzeba pomyśleć o tym wcześniej.

Damage

-Do cholery! Na nikim się nie wyżywam! To nie w moim stylu -.- Mogę być wredna, chamska i jeden czort wie jaka jeszcze, ale nikt mi nie powie, że się wyżywam. To raczej ty powinieneś o tym pomyśleć. Wuwu dobrze wiedziała co ją może czekać i koniec. To niczyja wina.

Hijamate. · Gość

- To powiedziałem. - odrzekł i wstał z krzesła, podszedł do okna i wpatruje się przez nie - Ale wszystko będzie dobrze. Wiara czyni cuda.

Damage

-Im bardziej się wierzy, tym bardziej później boli. Ale to jest w naturze człowieka i nie można tego zrobić. Wierzę i mam nadzieję. Tak, jak zawsze. *wzdycha*

Hijamate. · Gość

- Ale ona się obudzi. Jest najsilniejszą osobą, jaką znam. Przecież nie może umrzeć po tym jak sobie życie ułożyła. Jest za uparta. No i ma dla kogo żyć... - nagle odwrócił się do Damage - Posłuchaj... pamiętasz tę babcię, która uratowała Garrę? Chiyo chyba. Myślę, że jeśli będzie trzeba, to skorzystamy z tej techniki... jej potrzeba czakry. A przetoczenie krwi to już dalszy etap.

Honou~~

- Po pierwsze, kto potrafi taką technikę? Po drugie kto jest na tyle śmiały aby oddać swoje życie za Wuwu? Bo chyba nie wątpimy w to, że chakry wystarczy i dla Wuwu i dla owego śmiałka?

Damage

-Cóż, gdyby chodziło o dobro wioski, może i bym pomogła, ale w tym układzie... Nie mogę >_> Technikę mam, ukradłam zwój jak nikt nie patrzył. Ale nie pozwolę tego nikomu zrobić. Ona by nie chciała.

Honou~~

- To znaczy, że została nam tylko nadzieja? Wuwusiek w końcu była samodzielna. Ale czy w tej sprawie też jest samodzielna?

Hijamate. · Gość

- Nie możesz mi rozkazywać. Tę technikę znam od dawna. Jeśli będę chciał, to to robię.

Honou~~

- Nikt nie będzie Ci rozkazywał jeśli chodzi o tą sprawę. Zrobisz jak uważasz. Z resztą, nie siedzimy w głowie Wuwusiek i nie wiemy czego ona by chciała. Ale racja! Ona jest uparta! Obudzi się. Damage - sama, dużo jeszcze tego nam zostało?

Damage

- Więc, jak dla mnie możesz się poświęcić, wisi mi to -,- *patrzy do kartonu* Nie, jeszcze trochę.

Hijamate. · Gość

- Tobie wisi wszystko. Gdyby wioska przestała istnieć, powiedziałabyś pewnie tylko: Oj, to się porobiło. ; O I tyle. Huh.

Damage

-Och, uraziłam pana o.o Jak mi przykro... To się porobiło... *udaje, że płacze*

Hijamate. · Gość

- Chciałabyś. Szkoda, że zaczynasz wszystkich odwracać przeciwko sobie. Niezależnie od tego, co myślisz, to chyba nie jest najlepsze rozwiązanie w tym kryzysie, który przeżywa TWOJA wioska, Czcigodna Hokage.