Pod złamanym liściem.

wuwusiek

*przymyka oczy* -rozleniwiłam się. Zauważyłam, że ostatnio nadużywam ulubionego powiedzonka Shikamaru. *wypuszcza dym z buzi* -Może wpadniemy do Damage? Ostatnio była jakoś... odległa myślami.

Damage

*Stoi przy oknie i patrzy na otwierającą się trumnę. Przymyka oczy, spuszcza głowę, odwraca się i rusza na dach*

Mizumi-chan

- Nie raczej do Damage nie zajdziemy *patrzy się w okno* - Potrzebuje samotności *wstaje i podchodzi do bardzo po czym wyjmuje paczkę papierosów. Wyciąga jednego i odpala*

Hijamate. · Gość

- Witaj, Hokage-sama. *Hijamate kłania się pierwszemu* Potrzebujemy pomocy... Nasza wioska została zaatakowana przez organizację zwaną Akatsuki... zrujnowali wioskę... nie mamy siły, by ją sami naprawić.
- Przywołajcie wszystkich Hokage, Hijamate! *rozkaz Hokage został natychmiast spełniony* za chwilę stał już tam drugi, trzeci, czwarty, oraz Tsunade.
- Damage, chodź tutaj natychmiast! *Minato wrzasnął*

wuwusiek

-Tak ale... *wzdycha* -mam przeczucie, że możemy sie przydać. *wstaje i ciągnie Mizumi* -Idziemy.

Damage

*Damage zaczyna powoli schodzić po schodach. Nogi zaczynają się pod nią uginać, robi się jej duszną, obraz rozmazuje. Po chwili mdleje na środku korytarza*
-Za mało jadłam...

Mizumi-chan

- Nigdzie nie idę kochana *zatrzymuje się przy drzwiach* - Nie mam humoru, a ona tez ma dużo problemów na głowie *odwraca się i kieruje w stronę stołu*

wuwusiek

-Ale... ale naprawdę coś sie dzieje. *znika w kłębie dymu i pojawia się przy Damage. Widzi jak ta siedzi oparta o ścianę* -Hokage-sama! Nic Ci nie jest? Jesteś strasznie blada.

Hijamate. · Gość

*Hijamate wzdycha* Niech cię Bóg uchroni przez boską karą, Hokage od siedmiu boleści! *podchodzi do Damage, bierze ją na ręce i podchodzi do Minato, ten wzdycha i kładzie jej rękę na czole, ta po chwili ocknęła się*
- Musimy odbudować wioskę, Hijamate. Ty i Wuwusiek jako najsilniejsi aktywni wojownicy w wiosce, zajmiecie się tym razem z nami! Ruszajmy. *Wszyscy rozeszli się w różne strony, nad ranem wszystko było jak dawniej, a Hokage, chociaż wyczerpani, uśmiechali sie.
Ich uśmiech znikał razem z ich posturą. Minato dodał na koniec, znikając. - Damage, będziesz miała w nocy koszmary.

wuwusiek

*wyrusza za Pierwszym Hokage i razem z nim zaczynają naprawiać to co trzeba.*

Hijamate. · Gość

Ciekawe, co teraz śni się naszej kochanej Hokage *mówi z ironią w głosie* Pewnie śnią jej się słoneczka i baranki* Co za niewdzięczna dziewczyna! Kto ją w ogóle wybrał na Hokage... *wzdycha*

wuwusiek

-Starszyzna... *pojawia się z Pierwszym tuż obok Hjamate* -A co z nimi? *spogląda na Hokage*

Hijamate. · Gość

Opuścili nas i poszli, tam, gdzie być powinni. *uśmiecha się* Pierwszy, skoro już tutaj jest... Wuwu *mówi na ucho* zapytaj się, czy nie nauczyłby nas jakiejś fajnej techniki...

wuwusiek

-Taaaa... Mnie już czegoś nauczył... *mówi pod nosem* -Ah.. no tak.. *śmieje się* -Hoshirama.. mógłbyś z nami trochę... potrenować? *spogląda na Hokage*

Mirume

*Pojawia się Mirume wraz z Zarakim*
- No to teraz możemy...
*Niestety, nie dane jej skoczyć, gdyż Zaraki podnosi miecz i jednym machnięciem niszczy wszystko*
- Zaraki, ty półgłówku mamy "budować", nie "niszczyć"! - krzyczy na kuzyna - Ile razy mam ci to powtarzać?
- Trzeba było wyrównać teren, nie?

Damage

*Damage uśmiechnięta pojawia się obok Zarakiego z szatańskim uśmiechem*
-Wiesz co teraz zrobisz? - Kładzie mu rękę na ramieniu. Zaraki kręci głową. - Pójdziesz pomagać do Wioski Mgły. Podobno mają tam... - zbliża się do ucha Kapitana - Niezłą rozrube...
-Jak twoje koszmary, Rokudaime Hokage? - Pyta Pierwszy.
-Właściwie... To były to najprzyjemniejsze koszmary od trzech lat ^^ I... Przyszłam, żeby o coś zapytać... *odkasłuje* Tego... No... Czy mógłbyś... Bardzo proszę... Przejść się ze mną chwilę?

Hijamate. · Gość

Matko, a ja chciałem, żeby on mnie czegoś nauczył. *zdycha* Jednakże, widzisz, Damage, podczas odbudowania wioski Minato-sensei nauczył mnie dwóch ciekawych technik. *uśmiecha się przelotnie* Jednakże... nie mamy mieszkańców wioski. Nie możemy ich przecież wszystkich przywrócić do życia. Wszystkim razem, zabrakłoby nam czakry. *Hijamate przygląda się Damage i pyta telepatycznie* czego ty od niego chcesz?

Damage

*"Właściwie, to nie twój interes"*
-Hijamate... Wykorzystaj te techniki jak najlepiej potrafisz ^^ Więc, Hishirama-sama, czy pozwolisz?

Hijamate. · Gość

Idiotka. *mruknął i oddalił się w stronę swojego domu* A Ty, Hokage-sama *mówi to specjalnie z powagą, ale ironią w głosie* Zorganizuj tutaj jakichś mieszkańców.*

-Tak, chętnie przejdę się. Lecz gdzie?

Damage

-Mieszkańcy już idą, mądralo. *odwraca się do Pierwszego z uśmiechem* - Znam pewne miłe miejsce. Chyba jedyne, które przetrwało... *Ruszyła, a Pierwszy Hokage poszedł za nią* - Chciałabym poprosić o jakieś wskasówki, o pomoc. Zostałam wybrana na Hokage przez Czwartego, ale bylam zbyt młoda, aby nim zostać. Po decyzji Godaime, że zostawia pałeczke młodszemu pokoleniu, obwołano mnie nowym władcą. Ale ja... Nikt mi nie powiedział co robić. Nikt mnie nie nauczył. Polegałam jedynie na notatkach Hokage, ale to nie to samo. Czasy przecież są teraz inne. Wszystko się zmieniło. Wiem, że jestem beznadziejna. Wiem, że powinnam abdykować. Ale obiecałam. To przysięga. Że nigdy się nie poddam. Że zawsze będę walczyć. Przez trzy lata walczyłam z koszmarami i własnym cierpieniem. Sumienie nie dawało mi spokoju. Wszyscy ci, którzy zgineli. Przyjaciele... Liczyli na mnie. A ja nie zdążyłam go pokonać na czas. Teraz już za późno, żeby zmienić to, co się stało. Ale chciałabym... Dać wiosce coś teraz. Pokazać, że... Że nie jestem tylko głupią dziewczynką, która dostała szanse stania się kim wielkim. Szansę, która, swoją drogą, nie została wykorzystana...